mrużyć oczy

См. также в других словарях:

• mrużyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, mrużyćżę, mrużyćży, mrużyćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} zamykać częściowo oczy, przysłaniać je powiekami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mrużyć oczy od blasku. Mrużyć sennie powieki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mrużyć — ndk VIb, mrużyćżę, mrużyćżysz, mruż, mrużyćżył, mrużyćżony «przysłaniać oczy powiekami; przymykać powieki» Mrużyć oczy w słońcu, od światła. mrużyć się «o oku, powiece: przymykać się» Oczy się mrużą od blasku. Oczy dziecka mrużą się sennie …   Słownik języka polskiego

• mrużyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o powiece, oku: przymykać się, zwężać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oczy się mrużą od silnego światła. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jaskrawy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} intensywnie ubarwiony, mający zbyt nasycone kolory : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jaskrawe zasłony, kolory. Jaskrawa bluzka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jasność — ż V, DCMs. jasnośćści 1. blm «światło, blask wysyłane przez źródło światła; intensywność światła, oświetlenia» Oślepiająca, wielka, promienna jasność. Jasność dnia. Mrużyć oczy przed jasnością słońca. ∆ fot. Jasność obiektywu «wielkość… …   Słownik języka polskiego

• sennie — sennieej 1. «w sposób właściwy komuś sennemu, śpiącemu» Mruknąć, odezwać się sennie. Sennie mrużyć oczy. Poruszać się sennie. 2. «w sposób wywołujący sen; usypiająco» Nastrajać sennie. Było cicho i sennie. przen. Żaglówka sennie kołysała się na… …   Słownik języka polskiego

• blask — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silne, jaskrawe światło; także: jasność, światło, zwykle odbijające się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Blask ognia, słońca, reflektorów. Blaski… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• ślepie — n I, D. ślepiepia; lm M. ślepiepia, D. ślepiepiów a. ślepiepi zwykle w lm 1. «oczy zwierzęcia» Błyszczące ślepia kota. Dzikie, złe ślepia wilka. 2. posp. «oczy ludzkie» Wybałuszać, wytrzeszczać na kogoś ślepia. Błysnąć, łypnąć ślepiami. Mrużyć… …   Słownik języka polskiego

• nieprzywykły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieprzywykłykli {{/stl 8}}{{stl 7}} niemający w czymś doświadczenia, nieprzyzwyczajony do czegoś, nieobeznany z czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieprzywykła do niewygód. Mrużyć nieprzywykłe do ostrego światła oczy.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przymrużać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przymrużaćam, przymrużaća, przymrużaćają, przymrużaćany {{/stl 8}}– przymrużyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przymrużaćżę, przymrużaćży, przymrużaćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} przesłaniać częściowo oko powieką,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień